Το «for» είναι μια πιο οργανωμένη προσέγγιση βρόγχου επανάληψης όπου το πόσες φορές θα εκτελεστεί ο βρόγχος δηλώνεται στην αρχή, μαζί με τον το όνομα της εντολής for. Συνήθως οι πιο πολλοί βρόγχοι όπως είδαμε παραπάνω, ζητούν έναν ξεχωριστό μετρητή τον οποίο θα πρέπει να δηλώνουμε έξω από τον βρόγχο και τον οποίο εμείς θα πρέπει να αλλάζουμε μέσα σε αυτόν. Στην for η δήλωση του μετρητή και η αύξηση του γίνεται μαζί με την δήλωση της εντολής του βρόγχου. Επομένως μέσα στο εκτελεστικό κώδικα για κάθε επανάληψη δεν χρειάζεται να συμπεριλάβουμε κανένα είδος αύξησης ή μείωσης μετρητή καθώς επίσης, δεν χρειάζεται να δηλώσουμε τον μετρητή μας έξω από τον βρόγχο. Όλα αυτά γίνονται αυτόματα με την δήλωση της εντολής. 

Η for μαζί με το όνομα της ως εντολή δέχεται και τρεις ξεχωριστές παραμέτρους χωρισμένες με Ελληνικό ερωτηματικό:

  • Δήλωση του μετρητή μαζί με την αρχική τιμή του.
  • Συνθήκη του βρόγχου (συνήθως εδώ χρησιμοποιείται ο μετρητής).
  • Αύξηση ή μείωση της τιμής του μετρητή.
for( Αρχικοποίηση ; Συνθήκη ; Αλλαγή){
 ..Εντολές εκτέλεσης...
}
  1. Όπου «Αρχικοποίηση» μπαίνει η δήλωση του ονόματος του μετρητή μαζί με την αρχική τιμή του.
  2. Όπου «Συνθήκη» μπαίνει η συνθήκη μέσω της οποίας καθορίζεται το πότε θα τελειώσει ο βρόγχος.
  3. Όπου «Αλλαγή» μπαίνει η εντολή μέσω της οποία ο μετρητής θα πάρει διαφορετική τιμή. Μπορεί να αυξάνεται κατά μια μονάδα, να μειώνεται κατά μία μονάδα ή να χρησιμοποιηθεί οποιαδήποτε είδος ορθής ανάθεσης τιμής. 

Οι βρόγχοι μπορούν να γίνουν πολύ περίπλοκοι, ειδικά όταν πρόκειται για εμφωλευμένους. Πολλοί βρόγχοι ο ένας μέσα στον άλλο, και παντού μετρητές, δηλώσεις και αλλαγές τιμών των μετρητών. Δηλώνοντας όλα αυτά τα στοιχεία στην αρχή του είναι πιο εύκολο να καταλάβει κανείς πως λειτουργεί ένας βρόγχος, αφού μέσα σε αυτά περιλαμβάνονται στοιχεία σχετικά με το όνομα του μετρητή , την συνθήκη και την αλλαγή τιμής του μετρητή. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μετρητής γεννιέται και υπάρχει για όσο τρέχει και υπάρχει ο βρόγχος, μετά το τέλος του βρόγχου η μεταβλητή του μετρητή καταστρέφεται και αποδεσμεύεται ο χώρος στην μνήμη. Έτσι αν προσπαθήσουμε μετά από τον βρόγχο να αποκτήσουμε πρόσβαση στην μεταβλητή του μετρητή δεν θα μπορέσουμε διότι η μεταβλητή δεν θα υπάρχει.  

Αρχείο: jsfor.html

<!DOCTYPE HTML>
<html>
 <head>
  <meta charset="utf-8">
  <title>Δοκιμή της for</title>
  <script type='text/javascript'>
   function nums_ins(x){
    for(var i = 1;i<x;i++){
     console.log(i);
    }
   }
  </script>
 </head>
 <body>
  Εισάγετε έναν αριθμό:
  <input type='text' name='temp' id='temp' onchange='nums_ins(this.value);'>
 </body>
</html>

Αποτέλεσμα:

Προσέξτε πως με την χρήση for ο κώδικας μικραίνει σε μέγεθος και έτσι είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο το κομμάτι κώδικα που περιλαμβάνει. Δείτε την διαφορά σε σχέση με την while και την do while:

for do-while while 
for (var i= 1; i<x;i++){
 console.log(i);
}
 
  

var i=1;
do{
 console.log(i);
 i++;
}while(i<=x);
 
var i=1;
while(i<=x){
 console.log(i);
 i++;
}

Με τον παραπάνω πίνακα βλέπουμε πόσο συνοπτικά το for χρησιμοποιεί την κατάλληλη πληροφορία που χρειάζεται σε σχέση με άλλες εντολές επανάληψης. Το for χρειάζεται μόλις 3 γραμμές , ενώ το do-while και το while χρειάζονται το ελάχιστο 5 γραμμές.